Las

Lobo

zapaliłem zapalniczkę

Wira

Koń odsunął się. Wstałam i położyłam dłoń na jego szyi.
-Spokój...-mruknęłam do niego.

Lobo

oblałem ją wódką i w tej samej chwili podpaliłem...odbiegłem od niej dla bezpieczeństwa- dziwka!

Wira

Koń stanął dęba, a ja nie przejmując, że się palę szepnęłam.
-Dziękuję, że kończysz z mym marnym życiem...-zamknęłam oczy, gdyż strasznie bolało. Paląc się padłam na ziemię powstrzymując się od krzyku.

Lobo

nie zwracam na nią uwagi...lekko się jeszcze odsuwam

Wira

Koń wystraszony rży i staje dęba. A ja w płomieniach przypominam sobie chwile próbując zapomnieć o bólu, próbując zapomnieć o tym wszystkim. W mych uszach zaczęłam słyszeć słowa 'World of a make believe' , które zawsze kojarzyły mi się ze śmiercią...

Lobo

wyjąłem z torby 1,5l wody spojrzałem na butelkę i się roześmiałem

Wira

Czułam przeraźliwy ból, łzy z oczu mi nie leciały...w końcu spełniło się moje marzenie zawsze chciałam zostać spalona...cóż...może jest jeden szczegół, chciałam być spalona na stosie i to w średniowieczu, ale... Ogier z jednej strony chciał uciekać, czuł strach...trawa delikatnie także zaczęła się palić...jednakże przywiązanie było silniejsze...

Lobo

zastanawiam się : ugasze i zostawie ją oszpeconą...to będzie dobre ale z 2 str podważę swój autorytet i stracę wodę...

Wira

Śmierć długa...wspaniała...
Ból wielki...dodaje otuchy...
Wspomnienia...samotne...
Dobre uczynki...takowych brak...
Droga do piekła...najkrótsza, a jak...?
Żal z mej śmierci...tego w mym sercu brak...

Lobo

przewróciłem oczami - zamknij się!

Wira

Nie usłuchałam.
-Chociaż zginę ze świadomością...
Chociaż zdołam wiedzieć, że nie żyję...
Tego zawsze pragnęłam...
Zawsze o wszystkim wiedzieć...
Mieć kontrole nad sobą...-szepnęłam cicho.

Natasha

- Idioci
Wbiegam, wyrywam Lobo butelke wody i wylewam na Wire

Wira

Czuję ból większy niż poprzednio...lecz ból równa się z ulgą, które odczuwa moje ciało...nie dusza...dusza chciała zginąć. Zamknęłam oczy.
-To sen...ja umarłam...-szepczę z nadzieją...

Lobo

śmieję się podle