Las

Wira

-Co racja, to racja. -szepnęłam.

Natasha

- Ide zadzwonić, tylko sie nie pozabijajcie.
Warknęłam i zniknęłam między drzewami. W oddali było słychać niektóre słowa z mojej rozmowy.

Lobo

uśmiecham się chamsko

Wira

-To było interesujące...to prawda, że w potencjalnych ostatnich chwilach przypominają się sceny z życia...-zamyśliłam się.

Lobo

nic nie wiesz ździro o śmierci!

Wira

-Ale umieranie jest przyjemne...

Lobo

zaśmiałem się - gówno wiesz!

Wira

-Nie wnikam ile wiem...-powiedziałam spokojnie. Jak mu denerwowanie się i kłótnia sprawia przyjemność, to proszę bardzo. Mi to wisi i powiewa.

Natasha

Wracam mrucząc coś do siebie.

Lobo

zapaliłem papierosa

Wira

Spojrzałam na Nat.
-I jak...? -zapytałam obojętnie.

Natasha

- Już jadą.
Oparłam się o drzewo patrząc na Wire.

Wira

Mruknęłam coś pod nosem.
-Jak tylko zaczną marudzić to za siebie nie ręczę...-szepnęłam.

Lobo

super ściągnijcie tu jeszcze gliny! - wydarłem się

Wira

-Rodziców sprowadzam, głombie! Glin sama nie lubię! -powiedziałam ostro -a jeśli myślisz, że rodzicom będę się spowiadać co i kto mi to zrobił to się mylisz!