Las

Natasha

Wylałam na nią reszte wody i spojrzałam na Lobo morderczym spojrzeniem.

Wira

Leżałam...koń uspokojony brakiem ognia podszedł do mnie powoli, niepewnie i dotknął mnie delikatnie. Zasyczałam z bólu.

Lobo

nie mogę ze śmiechu zapalam papierosa i próbuję się uspokoić

Natasha

Kucnęłam obok Wiry.
- Żyjesz?

Wira

-Niestety...chyba...-mruknęłam otwierając delikatnie oczy.

Lobo

położyłem rękę na czole w znaku "co ja zrobiłem"

Natasha

- Jezu...
Obejrzałam ją od stóp do głów.
- Kiepsko...

Lobo

zaśmiałem się - podziękuj powiedziałem wrednie do Wiry - zresztą się o to prosiłaś

Wira

-Jak już żyję to weź znajdź niejakich Helios'ów...-mruknęłam do Nat.

Natasha

- Sie załatwi..
Przeniosłam wzrok na Lobo.
- Nie przeginasz przypadkiem?

Lobo

ostrzegałem...

Wira

Koń ze zdziwieniem stał z boku...
-Jeśli chcesz podam Ci ich numer...-szepnęłam ignorując Lobo.

Natasha

- Ale bez przesady - warknęłam do Lobo i odwróciłam się do Wiry - daj

Wira

Podałam jej numer.
-Powiedz im, żeby przyjeżdżali...-mruknęłam. -Aha...dzięki Lobo...zawsze chciałam zobaczyć jak to jest jak się prawie umiera, spełniłeś moje marzenie...

Lobo

oczy za oko zęby za ząb...-zaśmiałem się